In 1874 vestigde Gerrit Vegter (8 februari 1844 – 23 januari 1901) zich aan de Sluiskade te Hoogezand. Aldaar lag een sluis in het Winschoterdiep, de vaarroute die de veenkoloniën met Groningen verbond. Rondom deze sluis ontstond een handelscentrum in Martenshoek, omdat dit één van de weinige plekken was waar men van boord ging om boodschappen te doen. Bij Gerrit kon men terecht voor brood, koek en banket en verderop zaten kruideniers, kappers, groentewinkels en dergelijke.

 

Toen Gerrit in 1901 plotseling kwam te overlijden, nam zijn zoon Jacobus Vegter (20 december 1872 – 29 december 1955) de zaak over. Hij breidde uit door venters in dienst te nemen die de broden ventten. Ook breidde hij zijn broodaanbod uit door bijvoorbeeld hardbroden aan te bieden. Hij hield dit vol tot 1928, toen nam zijn oudste zoon Gerrit Vegter (11 oktober 1900 – 1 maart 1984) het van hem over. Onder zijn toezicht werd in 1932 de eerste wafelbakmachine geplaatst, om aan de groeiende vraag naar wafeltjes en dergelijke te kunnen voldoen.
In 1968 nam zijn oudste zoon Jacobus Vegter de zaak over. Hij wilde graag een machine die, zonder tussenkomst van een bakker, de wafeltjes zelfstandig kon oprollen tot een rolletje. Hij moest dit gedeeltelijk zelf bedenken en ontwikkelen. Samen met een machinebouwer is dat gelukt en deze principes worden nog steeds gebruikt.
Gerrit Vegter nam het bedrijf in 1996 van zijn vader over. Hij was officieel sinds ’79 in het bedrijf werkzaam en heeft de computers geïntroduceerd, waardoor in 1980 de administratie geautomatiseerd kon worden.

Er is veel veranderd sinds 1874: het Winschoterdiep is op die plek gedempt, de toonbank is weg, het brood is uit het assortiment, er zijn ovens gekomen en gegaan, en processen zijn geautomatiseerd. De smaak van de koekjes daarentegen is als vanouds.